Sedef hastalığında tırnak tutulumu oldukça yaygındır ve görülme sıklığı %10 ile %78 arasında değişmektedir. El tırnakları, ayak tırnaklarına göre daha fazla etkilenmektedir. Tırnak tutulumu, sedef hastalarında eklem tutulum riski ile yakından ilişkilidir; bu riskin %70 oranında gelişme sıklığı bulunmaktadır. Ayrıca, vücutta sedef tutulumu olmaksızın yalnızca tırnaklarda sedef tutulumu da görülebilmektedir.

Tırnak tutulumu, genellikle erişkinlerde ve ileri yaşlarda daha sık rastlanmaktadır. Genetik araştırmalar, sedef tırnak tutulumu olan bireylerde 6. kromozomda HLA-Cw*0602 allelinin bulunmadığını göstermiştir. Bu durum, sedefin tırnaklarda geç başlayacağını ve klinik olarak daha ağır seyredebileceğini ortaya koymaktadır.

Tırnak tutulumu, hastalarda psikososyal etkilerle de kendini göstermektedir. Tırnaklardaki görsel deformasyonlar, hastanın psikolojisini olumsuz yönde etkileyebilir. Stres koşulları ve özellikle küçük travmalar, sedefin tırnaklardaki seyrini şiddetlendirebilmektedir.

İlk klinik çalışmalarda, sedefli tırnaklarda mantar riski düşük olarak değerlendirilmişti. Ancak son araştırmalar, sedefli tırnaklarda mantar gelişme riskinin %27 oranında daha fazla olduğunu ve bu riskin yaşla birlikte arttığını göstermektedir. Ayrıca, görsel amaçlı kullanılan protez tırnakların mantar ve bakteriyel enfeksiyon riskini artırdığı da belirlenmiştir. Manikür ve pedikür uygulamaları, tırnaklardaki sedefin seyrini daha da kötüleştirebilmektedir.

Tırnakta sedef hastalığı, kendiliğinden alevlenme ve iyileşme dönemleri gösterebilmektedir. Sedef hastalığı, tırnaklarda farklı klinik görüntülere yol açabilir; bu durum, sedefin tırnakta farklı anatomik alanlara yerleşmesinden kaynaklanmaktadır. Bu görüntüler izole olabileceği gibi, bir arada da görülebilmektedir.

Sedef hastalığı tırnak matrisine yerleştiğinde aşağıdaki belirtiler görülebilir:

• Pitting ve dimple:Tırnak yüzeyinde iğne deliği büyüklüğünde veya biraz daha büyük çukurlar oluşur.
• Trachyonychia:Tırnakların tüm yüzeyinde düzensizlikler meydana gelir ve tırnaklar kolayca kırılabilir.
• Leukonychia:Tırnak yüzeyinde beyaz lekeler belirebilir.
• Beau Lines:Tırnak yüzeyinde düz çizgiler ve çökme alanları oluşur.
• Red lunulae: Normalde açık beyaz renkte olan lunula, burada pembe-kırmızı bir renge dönüşür.

Sedef hastalığı tırnak yatağında bulunduğunda aşağıdaki durumlar meydana gelebilir:

• Onycholysis: Tırnağın tırnak yatağından ayrılması.
• Subungual hiperkeratoz: Tırnak altında kalınlaşma.
• Yağ lekeleri veya somon lekeleri: Tırnak yatağında yağ damlası şeklinde kırmızı-pembe lekeler.
• Çizgi şeklinde kanama (splinter hemorrhage): Tırnak altında ince kanama sonucu oluşan çizgilenme.

Sedef hastalığı tırnak çevresinde(nail fold) yer aldığında paronychia(dolama) gibi durumlar ortaya çıkabilmektedir. 

Sedef hastalığı parmak, parmak uçları ve tırnak yatağında püstüllere neden acropustulosis gibi durumlar ortaya çıkabilmektedir.

Sedef hastalığının tırnak tutulumunda birçok tedavi seçeneği mevcuttur. Bunlar arasında en yaygın olarak kullanılan yöntem, geçmişten beri uygulanan ultraviyole (UV) ışınımıdır ve bu tedaviler fototerapi başlığı altında toplanmaktadır.

Fototerapi alanındaki klinik ve teknolojik gelişmeler sayesinde farklı tedavi yöntemleri ortaya çıkmıştır. Bunlar arasında en yaygın olarak kullanılanı dar bant UVB 311 nm'dir. Bu tedavi, sedef hastalığında oldukça etkili olmasına rağmen, tırnak tutulumunda etkinliği daha düşüktür ve genellikle 25-30 seans gibi uzun bir tedavi süreci gerektirir. Bu tedavilerin en büyük dezavantajı, sedef lezyonları dışında vücudun sağlıklı bölgelerinin de UVB ışınına maruz kalmasıdır. Tüm vücuda uygulama yapılması nedeniyle, hastaların toleransı için UVB'nin etkili dozlarının altında kullanılması zorunludur.

Son araştırmalarda, 308 nm dalga boyuna sahip UVB tedavisi ön plana çıkmaktadır. Sedef hastalığında klinik etkinliğin ve güvenilirliğin en iyi sağlandığı dalga boyu ise 300-313 nm olarak belirlenmiştir.

Bu dalga boyu, excimer lazer veya 308 nm lambalar kullanılarak elde edilmektedir. Yeni sistemlerde, 308 nm dar bant UVB, ergonomik tasarımları sayesinde sedef hastalığının etkilenen bölgelerine uygulanmaktadır. Karşılaştırmalı sedef tedavisi araştırmalarında, 308 nm dar bant UVB'nin 311 nm kadar etkili olduğu gösterilmiştir. Ayrıca, hastaların maruz kaldığı toplam UVB dozları 308 nm ile daha düşük olup, tedavi seans sayıları da daha azdır.

Başlangıçta uygulanan ışık tedavilerinin tırnak yapısını aşarak tırnak yatağına veya matrisine ne kadar ulaştığı tartışma konusu olmuştur. 1983 yılında insan kadavralarında yapılan bir çalışmada, el tırnaklarının ortalama 0.23 mm kalınlığında olduğu ve 300-600 nm UVR'da %22 oranında UV-A ve çok az miktarda UVB geçirebildiği gösterilmiştir. Bu bulgu, tırnak sedefi tedavisinde bu yöntemlerin etkinliği üzerine tartışmaları tetiklemiştir. Bu nedenle, tırnak sedefinde 308 nm UVB, etkili dozlarda ve tırnakta UVR geçirgenliğini artırarak kullanılmalıdır.

Klinik çalışmalarda, 308 nm dar bant UVB'nin lazer ve lamba kaynaklarının klinik etkinlikleri benzer bulunmuştur. Lamba kaynaklı 308 nm dar bant UVB, daha ekonomik olması ve hasta maliyetlerini düşürmesi nedeniyle günümüzde excimer lazerlere göre daha fazla tercih edilmektedir. Excimer lazerde, 308 nm dalga boyu elde etmek için xenon-klor gazı kullanılmaktadır.

Lamba kaynaklı dar bant 308 nm UVB için iki sistem mevcuttur. Her iki sistemde de uygulama öncesinde hastanın ışık duyarlılığının değerlendirilmesi ve duyarlılığı artıran ilaçlar veya besin katkı maddeleri kullanmaması istenmektedir. Tedavi öncesinde hastada sedefin tırnakta klinik şiddeti ve yaygınlığının ölçülmesi için klinik değerlendirme yapılmaktadır. Bu amaçla, sedefte kullanılan PASI'ye benzer NAPSI skorlama sistemi kullanılmaktadır. Bu özel yöntemde, hastalıklı tırnaklar fotoğraflanmakta ve skorlama yapılmaktadır.

Skorlama sisteminde, fotoğraflar üzerinde tırnak yatay ve dikey olarak ikiye bölünmekte, her alanda tırnak tutulum belirtileri değerlendirilerek puan verilmektedir. Tırnak matrisinden ve tırnak yatağından kaynaklanan belirtilerin varlığına göre skorlar belirlenmektedir. Örneğin, bir tırnakta 4 kadranda pitting varsa, bu kadran için skor 4; 2 kadranda hiperkeratozis varsa, bu kadran için skor 2 olarak verilir. Bu durumda, toplam skor 6 olacaktır.

Tedavi seanslarına haftada 2-3 kez başlanmakta, ilk seanslarda 6-8 MED ile başlanarak doz sabit tutulmaktadır. Tedavi öncesinde 8-10 saat boyunca %40'lık üre oklüzyon tedavileri uygulanmakta ve bazen mekanik temizlikler de gerekebilmektedir.