Behçet tanısı kliniktir ve herhangi bir belirgin laboratuvar bulgusunun olmaması nedeniyle zor olabilir. Laboratuvar bulguları genellikle kronik hastalık anemisi, lökositoz ve inflamasyon belirteçlerinde yükselme gibi nonspesifiktir. Görüntüleme çalışmaları etkilenen organa yönelik olmalı; artriti değerlendirmek için röntgen ve artrosentez, kanama, tromboz ve iskemiyi değerlendirmek için BT taraması, anevrizmaları aramak için anjiyografi ve menenjiti değerlendirmek için lomber ponksiyon içerebilir. Bu incelemelerin yapılmasının nedeni, klinik tablonun diğer nedenlerini dışlamaktır. İlk başvuruda göz tutulumunu değerlendirmek için dikkatli bir oftalmolojik muayene yapılmalı ve deri lezyonlarından tanı doğrulamak için deri biyopsisi yapılmalıdır.

Uluslararası Behçet Hastalığı klinik tanı için puan bazlı bir sistem kullanımını önermektedir. Ancak klinik ortamda tanı koymak için dikkatli kullanılmalıdırlar. Oral aft, cilt bulguları (psödofolikülit, cilt aftı), vasküler lezyonlar (flebit, büyük ven trombozu, arteryel anevrizma, arteryel tromboz), pozitif paterji testi için 1'er puan; genital aft ve oküler lezyonlar için 2'şer puan verilir. Behçet hastalığının tanısı için üç veya daha fazla puan gereklidir.

Deri paterji testi, uygun iğne ucunun deriye batırılmasına derinin verdiği cevaptır. Hastalığın tanısında yardımcı bir test olarak kullanılır. Ön kol iç yüzüne yüzeysel olarak uygulanır. Deriye 45 derecelik açıyla iğne ucu batırılır. Paterji testi pozitif olanlarda bu alanda 24-48 saat sonra içi iltihaplı olabilen kızarık, sivilce benzeri bir oluşum meydana gelir. Genellikle aynı iğne ucu her iki kolda birden çok sayıda deri alanına batırılır. Deri paterji testi hastalığa özgül olsa da her hastada saptanamayabilir. Ülkemizde Behçet hastalarında testin pozitifliği yaklaşık $\%60\text{-}70$ arasındadır. Deri paterji testi pozitifliği tek başına Behçet hastalığı tanısı için yeterli değildir. Benzer şekilde testin negatif olması da o kişinin Behçet hastası olmadığı anlamına gelmemektedir.

Ayırıcı Tanı

İnflamatuar bağırsak hastalığı, sistemik lupus eritematozus, reaktif artrit ve herpes enfeksiyonları olan hastalar Behçet hastalığını taklit edebilir ve öncelikle bu hastalıklar dışlanmalıdır.

Hastalığın kesin tanısını koyan bir laboratuvar belirteci bulunmamaktadır. Kişinin Behçet hastalığı olup olmadığını ya da ileride gelişip gelişmeyeceğini gösteren herhangi bir kan testi yoktur. Bugün için tanı klinik bulgularla konulmaktadır. Deri ve mukoza bulguları sıklıkla hastalığın ilk bulguları olarak karşımıza çıkarlar. Bu nedenle hastalığın erken tanısında büyük önem taşırlar.